عسل آویشن که نمی دانید!
عسل آویشن یکی از انواع عسل های تک گله است که از گل نعنائی آویشن تهیه می شود (مخصوصا گونه های معمول آویشن). عسل مانند گیاه مولدش دارای رایحه است و بوی خاص و طعمی بی نظیر و شدید دارد. خواص عسل آویشن آنتی اکسیدان های قوی، موا ضد باکتری، از بین برنده سرفه، اکسپکتورانت و مواد انرژی بخش آزاد می کند و اثرات افزایش ایمنی و سلامتی به بدن می دهد. عسل خام، دست نخورده و تصفیه نشده سالم ترین است چون همه اجزای مفید آن دست نخورده هستند.
آویشن با حدود ۴۰۰ گونه، طیف وسیعی بوده که کاربردهای آن چشمگیر است. مصری های باستانی آن را در شیوه های شستشوی بدن خود استفاده می کردند، در حالی که یونانیان باستان آن را به عنوان بخور استفاده می کردند.
آویشن برای ارزش دارویی آن مشهور است. برگ، گل و روغن آن در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه به صورت تازه و خشک است. آویشن تازه طعم دار است و در دسته های شاخه ای فروخته می شود. یک شاخه شامل یک ساقه جدا شده از گیاه است، با برگ یا خوشه گل زده شده است. هر دو آویشن تازه و خشک را می توان در آشپزی استفاده کرد.
عسل آویشن از گل های نعنایی و گرده های گونه های آویشن به خصوص گونه آویشن معمولی (thymus vulgaris )، آویشن وحشی و آویشن زیره سیاه بدست می آید. به عنوان مثال عسل آویشن یونانی اصولا از آویشن وحشی که در مناطق مرتفع می روید به دست می آید و عسلی طبیعی و پاکیزه می باشد. عسل معروف نیوزلند از گونه های معمول آویشن به دست می آید و دارای خواص ضد می بی نظیری است. همان عسل در ایتالیا بیشتر از آویشن وحشی و آویشن زیره سیاه به دست می آید و شاید بتوان گفت از چند گل ساخته می شود. کشورهای دیگر مانند ترکیه و اسپانیا نیز انواع مختلف عسل را تولید می کنند.
عسل آویشن ممکن است از یک گل یا چندین گل ساخته شود اما به این معنا نیست که از یک منبع گل تنها استفاده می شود. در واقع همه عسل های تک گله از چندین گل گوناگون تهیه می شوند که یکی از آنها غالب است و فراوانی بیشتری دارد.
شرط عمومی برای تک گله بودن یک عسل این است که ۴۵ درصد گرده ها از یک نوع گل گرفته شوند. بعضی عسل ها به خاطر کمی درصد یک گونه مانند ۱۵ درصد تک گله محسوب نمی شوند و بعضی عسل ها نیز گاهی اوقات تا ۸۰ درصد گرده هایشان را از یک نوع گل می گیرند و تک گله به حساب می آیند. عسل آویشن نیز می تواند عمدتا از یک نوع گل گرفته شود در حالیکه گونه های دیگر گل ها نیز سهمی در آن داشته باشند.
به طور معمول کهربایی است اما با توجه به گل های غالب استفاده شده رنگ ها تغییر می یابند. عسل یونانی که بیشتر آن از گونه وحشی آویشن ساخته می شود دارای رنگ کهربایی تیره تری است.
سرعت متوسطی دارد و بعد از چند ماه از برداشت عسل به بلورهایی با اندازه متوسط تبدیل می شود. رنگ آن نیز تغییر می کند و شفاف تر می شود. زرد کهربایی روشن برای گونه های روشن تر و رنگ تیره تر قهوه ای برای گونه های تیره تر پدید می آید.
ادامه مطلب
درباره این سایت